Last Updated on
Prawdopodobnie kiedy ktoś zapyta Cię “co ciekawego można zobaczyć w Atenach?” automatycznie odpowiesz “Akropol!”. Zgadza się, niewątpliwie jest to najważniejsze miejsce w mieście. Ale co dalej?
W tym wpisie chciałbym przedstawić Wam 20 powodów, dla których warto odwiedzić stolicę Grecji. Są to jednocześnie miejsca i okoliczności, przez które pokochałem tę marmurową dżunglę stawiając ją na osobistym podium najbardziej wyjątkowych miast.
Dawno, dawno temu bogowie olimpijscy postanowili podzielić między siebie wszystkie regiony świata. Odwiedzali więc królestwo po królestwie, by zaskarbić sobie szacunek u mieszkańców. W Attyce rządził pół człowiek-pół wąż, syn Gai – król Kekrops. O panowanie nad tym wspaniałym regionem rywalizował bóg mórz i trzęsień ziemi – Posejdon oraz bogini mądrości i sztuki – Atena. Aby przypodobać się królowi Posejdon uderzył trójzębem w skałę, z której wypłynęło źródełko słonej wody. Atena zaś w darze mieszkańcom podarowała drzewko oliwne. Po długich naradach król oraz jego podwładni stwierdzili, że korzystniejszym darem jest oliwka i wybrali Atenę na patronkę wspaniałego, bogatego miasta. Rozgniewany Posejdon zesłał na Attykę potop. Mieszkańcy schronili się na wzgórzu akropolu, w sąsiedztwie świętego drzewka, które spalił dopiero król Kserkses podczas wojen perskich.
TRANSPORT
Po Atenach najłatwiej poruszać się metrem, które jest dość dobrze rozbudowane i którego stacje znajdują się nieopodal wymienionych w artykule atrakcji. Cenę biletów na transport miejski w mieście możecie sprawdzić na stronie athenstransport.com.
Oto subiektywny ranking 20 najważniejszych atrakcji Aten:
1. AKROPOL
Jak już wspomniałem, jest to najważniejszy obiekt w mieście. Wizytówka Aten, ale także całej Grecji – kolebki europejskiej kultury. Czołowy reprezentant architektury antycznej. Wzgórze wyrasta 90 metrów ponad willami i kamienicami. Prace archeologiczne wykazały, że miejsce to zasiedlane było już w neolicie. W VI wieku p.n.e. powstała pierwsza świątynia. Obecnie zwiedzający mogą podziwiać szereg budowli oraz pozostałości po obiektach, które poddane trzęsieniom ziemi, grabieżom, wysadzeniom, pożarom i wielokrotnym zmianom przeznaczenia zachowały się od czasów antycznych do dziś. Są to między innymi:
- Partenon – największa świątynia akropolu, wybudowana w V wieku p.n.e ku czci Ateny Partenos (Dziewicy) – patronki polis. Składa się z 85 kolumn, które wykonano w taki sposób, aby dawały złudzenie idealnych pionów i symetrii całego budynku. Od strony rzeźbiarskiej prace nadzorował Fidiasz – najsłynniejszy rzeźbiarz Starożytnej Grecji. Większość kutych w marmurze, bogatych w detale płaskorzeźb z fryzu obiektu została wywieziona przez Brytyjczyków, można podziwiać je na przykład w British Museum, czy paryskim Luwrze. Od wielu lat toczą się rozmowy między rządami państw o zwrócenie zabytków.
Może trudno w to uwierzyć, ale w starożytności płaskorzeźby zdobiące fryz Partenonu pomalowane były na bardzo wyraziste kolory.
- Erechtejon – świątynia dedykowana Posejdonowi i Atenie, wspominająca legendarną walkę bogów o patronat nad miastem. Według mitu, miejsce, z którego wypłynęła słona woda – dar Posejdona, znajduje się w środku Erechtejonu i ma postać studni. Tam także rosła oliwka podarowana mieszkańcom przez Atenę.
Elementem, który powinien znać każdy, kto choć trochę uważał w szkole na lekcji historii jest portyk świątyni – 6 kolumn w kształcie kobiet podtrzymujących strop – Kariatydy. Czołowy przykład antycznej rzeźby. Każda kolumna różni się od pozostałych wyrazami twarzy, zwiewnością sukni. Aby chronić to unikatowe dziedzictwo umieszczono na Akropolu repliki kariatyd. Oryginały podziwiać można nieopodal – w niesamowitym Muzeum Akropolu, prócz jednej, którą Lord Elgin wywiózł razem z pozostałymi zabytkami do Wielkiej Brytanii. Więcej o tym przeczytacie w punkcie 15 wpisu dotyczącym muzeów.
- Propyleje – przedsionek wzgórza świątynnego, wielka marmurowa brama, świadcząca o randze, powadze i świętości miejsca, do którego wprowadzała pielgrzymów.
Dziś wstępując na święte kamienie Akropolu wypada pochylić się głębiej nad monumentalną architekturą głównej bramy.
- Odeon Heroda Attyka – najpiękniejszy tego typu obiekt. Odeon różni się od teatru tym, że posiada zadaszenie nad widownią, zabieg ten podyktowany był zasadami akustyki. Jest także mniejszy od teatru. Odeon Heroda Attyka został wzniesiony w 161 roku n.e. i pełni funkcje widowiskowe do dziś – odbywają się w nim zarówno występy teatralne, jak i koncerty – czasem i “cięższe”, jak na przykład grupy Foo Fighters. Widownia dziś nie posiada dachu.
Prócz wymienionych obiektów w obrębie Akropolu można podziwiać 17 innych pozostałości, wśród nich: Świątynie Ateny Nike, Asklepiosa, Hekatompedon, Teatr Dionizosa, czy Pinakotekę.
Wstęp na Akropol jest płatny, a ceny uzależnione są od sezonu turystycznego – pozasezonowy bilet normalny kosztuje 10 €, zaś w sezonie 20€. Możliwy jest zakup biletu upoważniającego do wstępu na inne określone zabytki, jego koszt to 30€ (bez względu na porę roku cena jest stała). Osoby poniżej 18 roku życia i studenci będący obywatelami Unii Europejskiej za okazaniem ważnych dokumentów (legitymacji) mają darmowy wstęp do obiektów archeologicznych i muzeów!
2. ANAFIOTIKA
Wiele dróg prowadzi do Akropolu. Jest jednak jedna szczególna. To labirynt ścieżek przemykający między białymi domkami cykladzkich imigrantów, do złudzenia przypominający osiedla opisywanego przeze mnie mitycznego Santorini, czy Ios. Dzielnica nie jest tłoczna, nazywana “wyspą w sercu Aten” przenosi ze zgiełku wielkiej metropolii na spokojne Cyklady.
Zdecydowanie warto zagubić się w wąskich uliczkach Anafiotiki, pełnych roślin i kotów!
Z luk pomiędzy domkami rozpościera się panorama miasta bogini mądrości, sztuki i sprawiedliwej walki.
3. AREOPAG
Areopag jest wzgórzem sąsiadującym z Akropolem. W starożytności poświęcone bogu wojny – Aresowi oraz Eryniom – boginiom zemsty. Było miejscem obrad najwyższej rady miejskiej. Na Areopagu słynną mowę wygłaszał również św. Paweł. Obecnie stanowi ono popularne miejsce spotkań Ateńczyków, można zasięgnąć tam porad lub po prostu wdać się w dyskusje z tubylcami. Roztacza się z niego piękna panorama miasta z dominującym nieopodal Akropolem oraz wystającym ponad drzewa Narodowym Obserwatorium.
Warto odwiedzić je o zachodzie słońca i zostać chwilę po zmroku.
4. WZGÓRZE FILOPAPPOSA/MUZEJON
To trzecie z czterech wartych odwiedzin ateńskich wzgórz. Na jego szczycie znajduje się wzniesiony w II wieku n.e. monumentalny marmurowy pomnik poświęcony Filopapposowi – dobroczyńcy miasta.
Na górę prowadzą ścieżki, jedna z nich biegnie obok Więzienia Sokratesa, gdzie słynny filozof spędził ostatnie 30 dni swojego życia przed wypiciem naczynia z cykutą.
Z rozległego szczytu można podziwiać wspaniałą panoramę Aten, okalających je gór, Pireusu, a także Półwyspu Peloponeskiego. Jest to zdecydowanie jedno z piękniejszych miejsc w mieście.
Szczególnie licznie odwiedzane podczas zachodów i wschodów słońca, jednak podejście “niweluje” liczbę turystów obecnych na szczycie.
5. WZGÓRZE LIKAVITOS
Pozostając na wysokościach nie można zapomnieć o najwyższym w mieście, 277-metrowym wzgórzu Likavitos. Chętnie odwiedzany wieczorami czubek “kopca” dzieli się z odwiedzającymi zapierającą dech w piersiach panoramą śnieżnobiałej powodzi budynków, rozlewającej się między górami. Na szczyt można dostać się pieszo oraz kolejką, która kursuje do późnych godzin nocnych. W przeciwieństwie do szybkiego wjazdu szlaki ociekają pięknymi widokami!
Zachód słońca nad aglomeracją obserwowany z takiej wysokości prezentuje się bardzo okazale.
Można pozwolić sobie też na bardziej artystyczne kadry 🙂
Po zajściu słońca ulice przyozdabiają miliony świateł zupełnie zmieniając scenerię.
6. PLAKA
Historyczna dzielnica Aten. Tętniąca życiem, pełna sklepików, kafenionów, wyślizganych marmurowych chodników mknących między piętrzącymi się kamienicami, które w wielu przypadkach stoją na fundamentach antycznych domów. Plaka pomimo tego, że przestawiła się na trochę komercyjny, wręcz krupówkowy tor, dalej czaruje swoim klimatem. Szczególnie późnym wieczorem, kiedy turyści wracają do łóżek lub wczesnym popołudniem, kiedy część jeszcze z nich nie wyszła.
Przy Place mieści się wiele hoteli, z których balkonów można wypić co-nieco z widokiem na Akropol:)
7. MONASTIRAKI I PLAC SYNTAGMA
Monastiraki – dzielnica Ateńczyków. Tętniąca, wręcz buchająca życiem. Przecinana gwarną, handlową ulicą Ermou jest prawdziwym ateńskim centrum wieczorowego życia. Główny plac za dnia pełni funkcje handlowe, zaś wieczorem zmienia się w tłoczne miejsce spotkań lokalsów. W uliczkach dzielnicy można wypić tanio przepyszne kawy, spróbować tradycyjnych dań w jednej z wieeelu restauracji, skosztować ulicznych przekąsek, w tym cudownego greckiego gyrosa! I nie mówię tutaj o sałatce gyros serwowanej na imieninach babci z kapustą pekińską, keczupem i ogórkiem kiszonym (nie rozumiem zupełnie skąd się to u nas wzięło i co ma wspólnego z greckim żarciem). Gyros to tradycyjny grecki street food – zawinięte w pitę grillowane mięso z plastrami pomidora, czerwonej cebuli, domowymi frytkami i sosem tzatziki. Jest to idealna popołudniowo-wieczorna przegryzka. Rano, oczywiście do kawy wspaniałą propozycją jest na przykład takie ciastko z wytrawnym serem.
UWAGA!!! Kupując kawę w kafenionach “ryzykujesz” wdaniem się w długą dyskusję z przemiłą panią/panem baristą! 🙂
Plac Syntagma jest głównym placem centrum. To tutaj dojeżdżają i odjeżdżają autobusy z/na lotnisko. Tutaj mają miejsce demonstracje i spotkania. Przy placu wznosi się budynek Parlamentu z Grobem Nieznanego Żołnierza pilnowanym przez grecką reprezentacyjną formację wojskową, Gwardię Prezydencką – Evzonów. O pełnych godzinach odbywa się słynna zmiana warty – przedstawienie wręcz teatralne, gromadzące tłumy.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ea4rhvEZFp4&w=560&h=315]
Nieopodal Placu Syntagma, pod adresem Voulis 10, mieści się piekarnia Ariston. Założona w 1910 roku od 108 lat cieszy podniebienia “najlepszymi wypiekami w całej Grecji”. To bananowo-czekoladowe ciastko było najlepszym jakie jadłem w życiu!
8. AGORA ATEŃSKA I FORUM ROMANUM
Przemykając ulicami Aten nie sposób nie natrafić na antyczne pozostałości. W centrum, między Monastiraki, a Akropolem rozciągają się duże stanowiska archeologiczne. Jednym z nich jest Agora Ateńska, która rozbudowywana od VI wieku p.n.e. stanowiła centrum codzienności miejskiej. Kwitło tutaj życie polityczne, rozrywkowe i handlowe. To tutaj mieściły się najważniejsze urzędy, debatowano o życiu publicznym, wystawiano sztuki teatralne, rywalizowano na polu sportu oraz wybierano przedstawicieli i sądzono podejrzanych w słynnym głosowaniu na odłamkach waz – ostracyzm.
Na agorze wznoszono stoa – zadaszone kolumnady. Na poniższej fotografii znajduje się zrekonstruowana Stoa Attalosa.
150 metrów na wschód od Agory Ateńskiej zlokalizowano Agorę Rzymską (Forum). Powstała w I wieku p.n.e. za czasów okupacji Aten przez Imperium Rzymskie.
Powodem wybudowania Forum było przepełnienie Agory Ateńskiej pomnikami, co skutkowało utratą dotychczasowych funkcji. Najlepiej zachowanym obiektem “nowej agory” jest wieża wiatrów.
9. KERAMEIKOS
Antyczna dzielnica zamieszkiwana przez rękodzielników wykonujących naczynia ceramiczne. Obecnie to osiedlowa część miasta, w której co chwilę dokonuje się nowych odkryć archeologicznych. Jednym z większych jest cmentarz działający od VIII do I wieku p.n.e. widoczny na poniższej fotografii.
Ta część miasta do dziś dumnie reprezentuje swój antyczny dorobek, a ceramikę można znaleźć naprawdę wszędzie.
10. OLIMPEJON I ŁUK HADRIANA
Świątynia Zeusa Olimpijskiego (Olimpejon) była największą świątynią poświęconą bóstwu na terytorium całej Grecji. Budowana aż przez 642 lata od VI wieku p.n.e. do II wieku n.e. Po zdobyciu Aten przez Rzymian w I wieku p.n.e. część materiałów wywieziono do stolicy Imperium, gdzie wykorzystano je do budowy Świątyni Jowisza na Kapitolu. Dziś z sanktuarium zostało jedynie 15 monumentalnych kolumn. W średniowieczu obiekt był systematycznie rozbierany, a materiał służył jako budulec domów. Bilet na teren świątyni kosztuje 2€ i tak, jak w przypadku Akropolu darmowy wstęp przysługuje młodzieży z krajów Unii Europejskiej do 18 lat oraz studentom. W niedziele od 1 listopada do 31 marca nie pobiera się opłat za wejście na obszar kompleksu.
Olimpejon prezentuje się dostojnie na tle metropolii również z Akropolu.
Przed Świątynią Zeusa Olimpijskiego wznosi się Łuk Hadriana – budowla z II wieku n.e. ku czci cesarza Hadriana, symbolicznie oddzielała Ateny greckie od Aten rzymskich. Od strony Olimpejonu wyryto hasło “Oto jest miasto Hadriana, nie Tezeusza”, natomiast od strony Akropolu widnieje napis “Oto są Ateny, starożytne miasto Tezeusza”.
11. OGRÓD NARODOWY Z ZAPPEIONEM
Założony w 1840 roku przez żonę pierwszego króla niepodległej Grecji Ottona I Wittelsbacha – Amelię, Ogród Narodowy jest idealnym miejscem do spędzania upalnych dni. Początkowo do parku sprowadzono 500 gatunków roślin i zwierząt, jednak niektóre rośliny nie poradziły sobie w śródziemnomorskim klimacie. Ogród zajmuje aż 15,5 hektara. Oprócz spaceru wśród wspaniałej zieleni (między innymi aleja palmową) można podziwiać tam między innymi żółwie, kaczki i pawie. I gołębie. Ale one są wszędzie.
W obrębie ogrodów piętrzy się okazały neoklasycystyczny budynek Zappeionu – wybudowany został w latach 1874-1888 na potrzeby pierwszych nowożytnymi Igrzysk Olimpijskich, które miały miejsce w Atenach w 1896 roku. W Zappeionie mieściła się hala do walk szermierczych. Obecnie pełni on funkcje Centrum Wystawowo-Konferencyjnego.
12. STADION PANATENAJSKI
Panathinaiko/Kalimarmaro/Stadion Panateński jest zdecydowanie dumą miasta. Zbudowany z marmuru w 330 roku p.n.e., mieszczący 80 tysięcy widzów został zrekonstruowany na potrzeby igrzysk w 1896 roku. Za odbudowę odpowiedzialny był Anastasios Metaxas – późniejszy medalista olimpijski. Rekonstrukcja przeprowadzona została z prawdziwym rozmachem – trybuny prawie całkowicie pokryto marmurem. To właśnie tutaj po mileniach otwarto pierwsze nowożytne Igrzyska Olimpijskie. Ceremonia miała miejsce 25 marca 1896 roku – w 75. rocznicę odzyskania niepodległości przez Grecję, tego dnia przypadł również prawosławny i katolicki Poniedziałek Wielkanocny. Ceremonia zgromadziła pełne trybuny. Dziś można samemu zasiąść na widowni, przebiec się bieżnią wokół, stanąć na podium, a także zobaczyć kolekcję pochodni i zniczy olimpijskich. Bilet wstępu to koszt 5€ normalny i 2,50€ ulgowy.
Również z trybun i okolic stadionu można dostrzec Akropol!
13. AKADEMIA ATEŃSKA
Nieopodal wzgórza znajduje się Akademia Ateńska. Jest to zespół okazałych neoklasycystycznych obiektów wybudowanych w I poł. XX wieku, składa się z gmachu Uniwersytetu, Akademii oraz Biblioteki Narodowej.
14. CENTRALNY TARG MIEJSKI
Ważnym, jeśli nie najważniejszym punktem obowiązkowym żarłoków jest tradycyjny market, na którym niezliczona liczba produktów, takich jak morze oliwek, hektolitry oliwy, zastępy gyrosów, cysterny kawy, tony fety, orzechów, owoców i inne, cieszą oko i powodują niekontrolowany ślinotok. U mnie tak było. Nie sposób wyjść stamtąd z pustymi rękoma! Bazar mieści się między Monastiraki i placem Omonia.
15. MUZEUM AKROPOLU I MUZEUM ARCHEOLOGICZNE
Nieczęsto odwiedzam muzea, jednak w przypadku kolejnych wizyt w mieście Ateny stwierdziłem, że powinienem. No, póki jeszcze jestem studentem i mam wejście za friko. Muzeum Akropolu znajduje się przy ulicy Dionizego Areopagity – tuż u stóp świętego wzgórza. Zawiera wystawione w bardzo ciekawy sposób elementy, które znaleziono na Akropolu, a były zbyt wrażliwe, aby pozostawić je na wolnym powietrzu i narażać na zmienne warunki atmosferyczne. Spotkałem się z opiniami, że pod względem prezentacji zbiorów na ekspozycjach jest jednym z ciekawszych na świecie. Faktycznie, zrekonstruowany fryz Partenonu z bardzo nielicznymi elementami oryginalnymi oraz prawdziwe Kariatydy poruszają wrażliwych na starożytną sztukę odwiedzających. Podczas otwarcia muzeum w 2009 roku, minister kultury bardzo dobitnie wskazał garstkę marmurów, które muzeum posiada, a które obecnie znajdują się w rękach rządu brytyjskiego, te ambasador Wielkiej Brytanii w Imperium Osmańskim – Thomas Bruce wywiózł z Aten (znane są jako marmury Elgina). Lord Elgin prowadził bardzo okrutne sposoby grabieży – łomami, piłami i materiałami wybuchowymi oddzielano płaskorzeźby od murów świątyń – pojawił się nawet termin “elginizm” na tego typu działania rabunkowe. Zwiedzając najniższy poziom wystawowy można pod nogami oglądać fundamenty antycznych domostw. Normalny bilet wstępu kosztuje 5€.
Drugie warte odwiedzin muzeum to Muzeum Archeologiczne. Mieści się przy ulicy Oktovriou 44. W swoich zbiorach posiada najcenniejsze zabytki kultury antycznej Grecji, między innymi posąg Posejdona z Artemizjon, Jeźdźca z Artemizjon, złotą Maskę Agamemnona oraz wiele innych bezcennych eksponatów. Bilet normalny kosztuje 10€.
16. PLAC KOTZIA
Plac otoczony neoklasycystyczną architekturą, gdzie zgiełk codziennego “biznesowego” korpo-pośpiechu miesza się ze starożytnością – na placu znajduje się antyczny cmentarz z grobowcami, antyczna ulica oraz fragmenty murów. Zbudowany w 1874 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w 2004 był startem i metą wyścigów kolarskich. Jest też przyjemnym miejscem na odpoczynek, łyk kawy i.. gryza gyrosa 🙂
17. MURALE
Ateny odebrałem jako miasto prawdziwej wolności, mieszających się barwnie indywidualności i jak przystało na podopiecznych Ateny – MIASTO SZTUKI. Sztuka jest tutaj wszechobecna, przejawia się w wielu kontekstach – od ulicznych muzyków, przez malarzy siedzących z rozstawionymi sztalugami na wzgórzach, wspaniałą, niepowtarzalną architekturę, po murale. Te ostatnie jakoby najsilniej pokazują, co siedzi w duszach mieszkańców. Niektóre pełne nienawiści wobec polityki, inne niosące ze sobą hasła pokoju i harmonii. Wszystkie ciekawe, pozwalające zatrzymać się na chwilę.
Pojawiło się też kilka oryginalnych pomysłów, tak jak ten mural na różnych płaszczyznach, który przy odpowiedniej perspektywie odbiorcy łączy się w całość.
18. KOŚCIOŁY I MONASTYRY
Czasem w pośpiechu warto znaleźć miejsce, które pozwoli na chwilę wyciszenia. Niewątpliwie pomagają temu świątynie. W Grecji znajduje się ich naprawdę sporo. Klimatyczne cerkwie, nowe czy stare, w opozycji do większości nowoczesnych kościołów katolickich cieszą oko i ducha. Centrum Aten obfituje w fascynujące budowle prawosławia, są to między innymi Kapnikarea – jeden z najstarszych kościołów w mieście (VIII wiek), kościół św. Mikołaja Rangavas, kościół św. Katarzyny przy ul. Chairefontos, czy mieszczący się obok Cerkwi Katedralnej Zwiastowania Matki Bożej mały kościółek Agios Eleftherios (IX wiek) pokazany na zdjęciu poniżej.
Jednak prawdziwe perły na skalę światową znajdują się daleko od centrum, a nawet kawałek poza granicami miasta. Są to przede wszystkim klasztory w Kiesariani i Dafni.
19. GÓRY I MORZE
Wielu definiuje swój “idealny urlop” jako połączenie gór i morza. Takie szczęście ma stolica Grecji. Aglomeracja położona jest nad brzegiem Zatoki Sarońskiej, części Morza Egejskiego, jest ona świadkiem jednej z największych bitew morskich w historii ludzkości – bitwy pod Salaminą, w której zjednoczone polis starożytnej Grecji bohatersko rozgromiły liczniejszą flotę Persów 28 września 480 roku p.n.e. W sąsiedztwie Aten znajduje się Pireus – trzeci największy port Morza Śródziemnego, który pełni swoją funkcję od czasów antycznych. Z Aten łatwo można dojechać do nieodległych kurortów z wygodnymi plażami.
Miasto oprócz błękitnej wody otaczają pasma górskie – Egaleo, Hymet, Pentelejkon oraz Parnita. Ta ostatnia została otoczona ochroną poprzez utworzenie Parku Narodowego Góry Parnita, gdzie można spotkać ostatnie w Europie dzikie stada jeleni szlachetnych, a w grocie na południowym zboczu również opiekuna lasów i pól – bożka Pana 🙂
Poniżej słynące ze wspaniałych marmurów i przepysznych miodów pasmo Hymet, ciągnące się na wschód wzdłuż granic aglomeracji Wielkich Aten.
Pasmo Egaleo (po prawej stronie) oraz góry piętrzące się między Zatoką Sarońską, a Zatoką Koryncką – stanowiące lądowy przesmyk na Półwysep Peloponeski.
20. MIESZKAŃCY
Ostatnim elementem w zestawieniu TOP 20, którego trzeba doświadczyć w Atenach są mieszkańcy – Ateńczycy. Myślę, że ten punkt powinien być pierwszym wśród wymienionych we wpisie, bo to oni definiują niepowtarzalną i niesamowitą atmosferę. To, co u nas jest modne w starbaksach tam jest codziennością. Nikogo nie dziwi fakt, że zupełnie obca osoba zagaduje w kawiarni, czy na ulicy i wypytuje Cię o Twoje imię, rodzeństwo, jak mija dzień, która jest godzina, ile kaw dziennie pijesz, co jadłeś na śniadanie. Weseli, uśmiechnięci, korzystający z życia, uprzejmi, pomocni, ciekawi ale nie wścibscy, sprawiają, że każda chwila wśród nich jest przepełniona dobrą energią. To zdecydowanie nieodłączny element miasta, którego koniecznie trzeba doświadczyć!
Ateny są miastem niepowtarzalnym, unikatowym, pełnym kontrastów. Spotkałem się wcześniej z wieloma skrajnymi opiniami, często te negatywne dotyczyły bezdomności, pomazanych graffiti ścian, brudu. O ile bezdomność jest sporym problemem ze względu na migracje z krajów azjatyckich i afrykańskich, a Ateny są pierwszym wielkim miastem, do którego docierają imigranci ze wschodu, o tyle graffiti stanowi część tamtejszej “kultury otwartego buntu” – sam jestem zdania, że w obronie własnych wolności należy raczej wyjść na ulicę, a nie tłamsić wszystko w domowym zaciszu powodując świąteczne kłótnie, jednak zupełnie nie pochwalam wandalizmu. Co do brudu – moja pierwsza wizyta w Atenach miała miejsce w 2012 roku, od tego czasu odwiedziłem to miasto jeszcze 3 razy i muszę pochwalić je za duży postęp w dbaniu o czystość.
Wiele z miejsc wartych dłuższej lub krótszej chwili nie zostało przeze mnie wymienionych. Należą do nich między innymi ruiny Akademii Platona, Lykeion – szkoła filozofów, sanktuarium bożka Pana, sanktuarium Zeusa pod Areopagiem czy jaskinia Koutouki. Niedaleko miasta znajdują się również tak ważne miejsca jak Korynt z Akrokoryntem – świętą górą, przylądek Sounio ze świątynią Posejdona, Maraton z symbolicznym miejscem startu maratończyka do centrum Aten, przypominające wyczyn uczestnika bitwy, jaskinia Vari, sanktuarium Demeter, w którym odbywały się Misteria Eleuzyjskie oraz inne, niezwykle cenne i interesujące miejscówki.
Sam po cichu wiążę z Atenami większe plany i bardzo serdecznie zachęcam do odwiedzin tak niepowtarzalnej i po części nie do końca docenianej europejskiej stolicy – stolicy europejskiej kultury!
